Η ΔΗΚΙ Καθηγητών (ΟΕΛΜΕΚ), εκφράζει τη θλίψη και την οργή της για το προδοτικό πραξικόπημα και την βάρβαρη εισβολή που πλήγωσαν βαθιά την Κύπρο και ολόκληρο τον Ελληνισμό.Στις 15 Ιουλίου 1974, η Χούντα των Αθηνών και οι εγκάθετοι της εδώ στην Κύπρο, ανέτρεψαν τη νόμιμη κυβέρνηση του Προέδρου Μακαρίου, ανοίγοντας την πόρτα στο βάρβαρο κατακτητή.

Αυτή η προδοσία αποτέλεσε το πρώτο βήμα για την τραγωδία που ακολούθησε.Λίγες ημέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την εγκληματική πράξη των πραξικοπηματιών εισέβαλε βίαια στο νησί μας, καταλαμβάνοντας παράνομα το 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η ΔΗΚΙ Καθηγητών καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο την εγκληματική αυτή ενέργεια της Τουρκίας, η οποία προκάλεσε χιλιάδες θανάτους, και ανείπωτες καταστροφές. Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να γίνουν πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο.

Η τουρκική εισβολή αποτελεί μια βάρβαρη και αδικαιολόγητη πράξη βίας που συνεχίζει μέχρι σήμερα να βασανίζει το νησί μας, παραβιάζοντας κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διεθνή νομιμότητα.

Η κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού μας από τα τουρκικά στρατεύματα είναι μια συνεχιζόμενη παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου και ειρήνης.

Ο διεθνής παράγοντας οφείλει να πιέσει και να πείσει την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματά της και να επιτρέψει την αποκατάσταση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οφείλει, επίσης, η Τουρκία να λογοδοτήσει για τα ειδεχθή εγκλήματά της και να αποκαταστήσει τις αδικίες που προκάλεσε.

Δεν ξεχνάμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου. Δεν λησμονούμε τον πόνο και την αδικία που υπέστη ο κυπριακός λαός. Η μνήμη τους μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, μέχρι την πλήρη απελευθέρωση της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό.

«Δεν ξεχνώ» «Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται»

Η ΔΗΚΙ Καθηγητών θεωρεί ότι τα προγράμματα ΚΙΕ και ΔΡΑΣΕ λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια προς όφελος του εκπαιδευτικού μας συστήματος και γενικά της κοινωνίας.

Είναι χιλιάδες τα άτομα είτε αυτά είναι μαθητές του Δημόσιου Σχολείου είτε απλοί πολίτες που έχουν εξυπηρετηθεί εδώ και δεκαετίες (ειδικά από τα ΚΙΕ) από τα δύο αυτά Προγράμματα.Κατά συνέπεια η ΔΗΚΙ θεωρεί ότι και τα δύο αυτά προγράμματα πρέπει να συνεχίσουν να υφίστανται και να λειτουργούν προς όφελος του Δημόσιου Σχολείου και της κοινωνίας μας.

Ταυτόχρονα η ΔΗΚΙ εκφράζει τις ευχαριστίες της προς όλους τους εκπαιδευτικούς που απασχολούνται στα δύο αυτά προγράμματα και οι οποίοι συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε ΚΙΕ και ΔΡΑΣΕ να είναι όσο πιο αποτελεσματικά και παραγωγικά γίνεται.

Με βάση τα πιο πάνω, η ΔΗΚΙ Καθηγητών θεωρεί ότι ΚΙΕ και ΔΡΑΣΕ πρέπει να συνεχίσουν να υφίστανται και να διαδραματίζουν τον ίδιο σημαντικό ρόλο στο Εκπαιδευτικό μας σύστημα.Υπογραμμίζουμε ότι οι όποιες εισηγήσεις για αλλαγές σε ΚΙΕ κ ΔΡΑΣΕ, δεν θα πρέπει να θυματοποιούν το εκπαιδευτικό προσωπικό που απασχολείται στα δύο αυτά προγράμματα.

Θέση αρχής για τη ΔΗΚΙ Καθηγητών, όπως εξάλλου και της ΟΕΛΜΕΚ, είναι η διασφάλιση της εργασίας του εκπαιδευτικού προσωπικού που υπηρετεί στο Δημόσιο Σχολείο αλλά και γενικά η στήριξη κάθε εργαζόμενου εκπαιδευτικού σε οποιοδήποτε πρόγραμμα του ΥΠΑΝ.

Είναι για αυτό το λόγο που θεωρούμε ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί η εργασία όσων απασχολούνται στο ΔΡΑΣΕ και ΚΙΕ πριν από οποιαδήποτε αλλαγή που σχετίζεται ενδεχομένως με διαφοροποίηση στον τρόπο διορισμού, δηλαδή διορισμοί μέσω των Καταλόγων.

Επιπρόσθετα η ΔΗΚΙ θεωρεί ότι οι διορισμοί για το ΔΡΑΣΕ με βάση τη φιλοσοφία του προγράμματος και λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση για διορισμούς μέσω των καταλόγων, απαιτούν πολλή μελέτη και σοβαρότητα γιατί οι οποίες στρεβλώσεις σε διορισμούς, ενδέχεται να διογκώσουν το Κρατικό Μισθολόγιο, πράγμα το οποίο θα πρέπει να μας προβληματίσει πάρα πολύ, αφού το γεγονός αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις προσπάθειες της Οργάνωσης μας για διεκδίκηση χρόνιων αιτημάτων των Συνδέσμων / Ειδικοτήτων της ΟΕΛΜΕΚ καθώς και άλλες οικονομικές διεκδικήσεις που έχουμε αποφασίσει.

Ως εκ τούτου, πρέπει όλοι να είναι πολύ προσεκτικοί γιατί οι όποιες αλλαγές ενδέχεται να δημιουργήσουν περαιτέρω στρεβλώσεις στο Εκπαιδευτικό μας σύστημα.

 ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΑΤΣΑ*

Είναι σαφές, ότι υπάρχει μία διαχρονική αδικία, στο καθεστώς εργοδότησης των Συμβασιούχων Εκπαιδευτικών που αντιμετωπίζουν χρόνιες σοβαρές παθήσεις ή άλλα βαρύνοντα προβλήματα υγείας. Ένεκα του έκτακτου διορισμού τους, τοποθετούνται συνήθως εκτός έδρας, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο διαμονής τους, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η κατάσταση της υγείας τους.

Αναμφισβήτητα, τα ιατρικά προβλήματα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη, με γνώμονα το καθεστώς εργοδότησης του κάθε εργαζόμενου, αλλά με την ανθρωπιστική διάσταση και φύση του προβλήματος. Συγκεκριμένα, οι Μόνιμοι Εκπαιδευτικοί, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας,  παραπέμπονται στο Ιατροσυμβούλιο και αφού εκδοθεί η σχετική γνωμάτευση, τυγχάνουν της προβλεπόμενης μεταχείρισης από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. 

Ωστόσο, για τους Συμβασιούχους Εκπαιδευτικούς δεν προνοείται η συγκεκριμένη διαδικασία, που θα οδηγήσει στην  ανάλογη αντιμετώπιση, αφού κανένας κανονισμός ή νομοθεσία δεν κατοχυρώνει το συγκεκριμένο αυτό δικαίωμα. Κατ’ επέκταση,  εάν ένας Συμβασιούχος Συνάδελφος, με σοβαρό  πρόβλημα υγείας, διοριστεί σε ένα απομακρυσμένο από την οικία του σχολείο, δεν έχει το δικαίωμα να υποβάλει ένσταση. Συνεπώς, αφενός είναι υποχρεωμένος να αποδεχτεί τον διορισμό και αφετέρου, να τον απορρίψει,  με  όλες τις ψυχολογικές και οικονομικές επιπτώσεις που ενδεχομένως θα προκύψουν, αφού θα  αδυνατεί, υπό αυτούς τους όρους, να εργαστεί.

Ως εκ τούτου, θεωρώ άμεση και επιτακτική ανάγκη τη θεσμοθέτηση κανονισμών, οι οποίοι θα αποκαταστήσουν την αδικία εις βάρος των Συμβασιούχων Εκπαιδευτικών.

Αυτή η αδικία, δημιουργεί ανισότητες στο πιο πολύτιμο αγαθό που κατέχει ο άνθρωπος, αυτό της υγείας. Δεν είναι ηθικό να υπάρχουν ασθενείς δύο ταχυτήτων. Βέβαια, δεν αμφισβητείται, η καλή θέληση της  Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, που πολλές φορές αντιμετωπίζει ανθρώπινα τις περιπτώσεις των Συναδέλφων, εντούτοις, πρέπει άμεσα να θεσμοθετηθεί η διαδικασία η οποία να  τους παρέχει το δικαίωμα να υποβάλλουν ένσταση, ούτως ώστε να παραπέμπονται άμεσα στο Ιατροσυμβούλιο. Εξάλλου,  στην πρώτη πρόσφατη εθιμοτυπική συνάντηση που είχαμε ως νέα ηγεσία  της ΟΕΛΜΕΚ με την ΕΕΥ, μας ζητήθηκε να υποβάλουμε  εισηγήσεις για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας.

Ως αντιπρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, έχω θέσει αυτό το λεπτό και ανθρώπινο ζήτημα στο ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ και θεωρώ ότι ήρθε η στιγμή να διορθωθεί αυτή η στρέβλωση, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία που βαραίνει τους Συμβασιούχους Εκπαιδευτικούς.

*ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΑΥΡΑΤΣΑΣ

Αντιπρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ

Αντιπρόεδρος ΔΗ.ΚΙ Καθηγητών