Με ανακοίνωσή της η ΔΗΚΙ Καθηγητών αναφέρει:

  «Είναι τουλάχιστον αστείο κάποιοι να καλούν σήμερα την ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ να «ξυπνήσει και να λύσει το συνταξιοδοτικό ζήτημα», όταν εκείνοι για χρόνια όχι μόνο το παραμέριζαν, αλλά το προσανατόλισαν σε λάθος κατεύθυνση, ακολουθώντας πιστά  τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες. 

Ήταν αυτοί που πάντοτε στήριζαν τη δημιουργία ταμείου  προνοίας και δαιμονοποιούσαν  οτιδήποτε άλλο, όταν όμως  η συντριπτική πλειοψηφία των επηρεαζόμενων  απέρριψε το ταμείο προνοίας, ξαφνικά έγιναν υπέρμαχοι του κρατικού συνταξιοδοτικού σχεδίου διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητά του.

Ως ΔΗΚΙ Καθηγητών, δεν διεκδικούμε καμία πατρότητα αλλά, απεναντίας, καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να συμπορευτούν μαζί μας,  καταβάλλοντας από κοινού όλες μας τις προσπάθειες ούτως ώστε να αποκατασταθεί η αδικία που βαραίνει χιλιάδες συναδέλφους, οι οποίοι έχουν μείνει μετέωροι χωρίς καμία συνταξιοδοτική κάλυψη.  

Ως ΔΗΚΙ Καθηγητών,  από την αρχή κινηθήκαμε προς την κατεύθυνση για την οποία  όλοι σήμερα συμφωνούν, τη δημιουργία ενός κοινού κρατικού συνταξιοδοτικού  σχεδίου, χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις. Από την αρχή  αντιμετωπίσαμε το συνταξιοδοτικό ζήτημα ως μείζον θέμα και το θέσαμε ψηλά στις  προτεραιότητές μας,  αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες  μέσω του ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ προς όλες τις κατευθύνσεις, πραγματοποιώντας επαφές με συνδικαλιστικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα, Υπουργείο Οικονομικών και  Κυβέρνηση.

Είναι γεγονός ότι η περίοδος της πανδημίας του κορωνοϊού   δεν άφησε περιθώρια για συνέχιση της προσπάθειάς μας.

Ως ΔΗΚΙ Καθηγητών θεωρούμε ότι τώρα είναι η ώρα που πρέπει να επαναρχίσουμε τις προσπάθειές μας για την επίτευξη του κοινού μας στόχου. Η ΟΕΛΜΕΚ πριν δέκα μέρες, έχει ήδη στείλει επιστολή στο Υπουργείο Οικονομικών για να οριστεί νέα συνάντηση για το εν λόγω ζήτημα.  Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους πάντες ότι, θα κινηθούμε προς πάσα κατεύθυνση, με όλες μας τις δυνάμεις φιλοδοξώντας να βρούμε ειλικρινείς συνοδοιπόρους σε αυτή τη δύσκολη πορεία, έχοντας επίγνωση των δυσκολιών, διαφορετικών απόψεων και θέσεων που υπάρχουν επί του θέματος.

Ευθύνη όλων μας  είναι να υλοποιήσουμε τις αποφάσεις της ΠΣΓΑ και να κινηθούμε προς κάθε κατεύθυνση προς υλοποίηση του μείζονος αυτού συνδικαλιστικού στόχου, αποκαθιστώντας την τεράστια αδικία που έχει γίνει εις βάρος μιας μεγάλης μερίδας των συναδέλφων μας.

Αυτοί που σήμερα μας καλούν σε εγρήγορση το κάνουν αντιλαμβανόμενοι τις δικές τους ασήκωτες ευθύνες, ενώ γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι ο Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, κ. Κώστας Χατζησάββας, ανέδειξε τη μακροχρόνια αυτή εκκρεμότητα,  ως το σημαντικότερο συνδικαλιστικό  ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί το συντομότερο και αυτό φαίνεται μέσα από τις πολυάριθμες συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα».

Πηγή: Paideia news

Πριν από 10 μέρες ζητήσαμε συνάντηση με το Υπ. Οικονομικών

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑ* 

Οι απρόσμενες  εξελίξεις και οι πρωτόγνωρες καταστάσεις που όλοι βιώσαμε και βιώνουμε από τις 10 Μαρτίου 2020, λόγω κορωνοϊού, διέκοψαν αναγκαστικά κάθε συζήτηση που βρισκόταν σε εξέλιξη για διάφορα σημαντικά εκπαιδευτικά/εργασιακά ζητήματα. Μεταξύ αυτών, έχουν διακοπεί και οι συζητήσεις για το πολύ σοβαρό ζήτημα των συνταξιοδοτικά ανασφάλιστων εκπαιδευτικών και γενικά των κρατικών υπαλλήλων, που εκκρεμεί εδώ και εννέα ολόκληρα χρόνια με ευθύνη, βεβαίως, της Κυβέρνησης.

Από τον Ιούνιο του 2017, οι Εκπαιδευτικές Οργανώσεις ΟΕΛΜΕΚ-ΠΟΕΔ-ΟΛΤΕΚ, θέσαμε το ζήτημα αυτό ως ένα από τα κορυφαία που θα έπρεπε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια  για την επίλυσή του. Στην προσπάθειά μας αυτή συμπτύξαμε μέτωπο με την ΠΑΣΥΔΥ και τον ΣΑΚ (Σύνδεσμος Αστυνομίας Κύπρου). Οι συζητήσεις που αρχίσαμε με το Υπουργείο Οικονομικών από τον Ιούνιο του 2017,  εντάθηκαν, όπως όλοι γνωρίζουν, τον τελευταίο χρόνο με τις πολυάριθμες συναντήσεις μεταξύ των πέντε Οργανώσεων αλλά και του Υπουργείου Οικονομικών. Επιπρόσθετα, οι  συναντήσεις που πραγματοποιήσαμε και με τα οκτώ κοινοβουλευτικά κόμματα, από τις 29.8.2019 μέχρι και τις 23.9.2019, για να καταθέσουμε τις θέσεις μα ς για το σοβαρό αυτό ζήτημα, καταδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ότι, δηλαδή, το μακροχρόνιο αυτό ζήτημα, που βαραίνει το Υπ. Οικονομικών, βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες της ΟΕΛΜΕΚ και θα συνεχίσει να βρίσκεται μέχρι την επίλυσή του.

Το συνταξιοδοτικό ζήτημα είναι αναμφισβήτητα σύνθετο και πολύπλοκο. Η επίλυσή του, απαιτεί συνεχή προσπάθεια, επιμονή, σοβαρότητα και υπευθυνότητα . Απαιτεί ταυτόχρονα συμπόρευση και των πέντε Οργανώσεων (ΟΕΛΜΕΚ-ΠΟΕΔ-ΟΛΤΕΚ-ΠΑΣΥΔΥ-ΣΑΚ), για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την αδιαλλαξία του Υπουργείου Οικονομικών και το μακροχρόνιο εμπαιγμό  της Κυβερνητικής πλευράς.

Η σταδιακή άρση των μέτρων, μας επιτρέπει πλέον την επανέναρξη εντατικών συζητήσεων  για επίλυση του συνταξιοδοτικού ζητήματος.  Στο πλαίσιο αυτό, επικοινωνήσαμε ήδη (δύο φορές τις τελευταίες 10 ημέρες) με το Υπουργείο Οικονομικών και ζητήσαμε συνάντηση, το συντομότερο δυνατόν, για συζήτηση του ζητήματος αυτού. Ταυτόχρονα, για το θέμα αυτό, αναμένεται εντός των ημερών να πραγματοποιηθεί κοινή συνάντηση των εκπαιδευτικών οργανώσεων ΟΕΛΜΕΚ-ΠΟΕΔ-ΟΛΤΕΚ,  ενώ βρισκόμαστε σε επικοινωνία με την ΠΑΣΥΔΥ και τον ΣΑΚ.

Πηγή: Paideia New

ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΜΑΥΡΑΤΣΑ*

Επανειλημμένα έχουμε παρατηρήσει την πολιτεία, με τη βοήθεια ορισμένων Μ.Μ.Ε, να προσπαθούν συντονισμένα να παρουσιάσουν τους εκπαιδευτικούς και πιο συγκεκριμένα τις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις ως ακραίους γιατί στην ουσία διεκδικούν τα αυτονόητα.   Δυστυχώς, με τον τρόπο που παρουσιάζεται η διαστρεβλωμένη αυτή εικόνα από κάποια Μ.Μ.Ε, πολλές φορές παρασύρει και αρκετούς συμπολίτες μας οι οποίοι αποπροσανατολίζονται από την ουσία  και την πραγματικότητα και αναμασάνε την καραμέλα των πιο πάνω.

Η ουσία όμως ποια μπορεί να είναι;  Όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες πρέπει επιτέλους να γίνουν πιο ενεργοί και να μην συμβιβάζονται με  την ανεπάρκεια των εκάστοτε κυβερνώντων, ψάχνοντας να βρουν εξιλαστήρια θύματα. ‘Όλοι οι πολίτες πρέπει να σταματήσουν να δίνουν συγχωροχάρτια και να απαιτήσουν από την πολιτεία να δώσει επιτέλους λύσεις στα σημαντικά θέματα της καθημερινότητας.

Εν μέσω πανδημίας, παρακολουθούμε συνεχώς ένα αλαλούμ αντιφατικών ανακοινώσεων, εγκυκλίων, δηλώσεων και γρίφων από μέρους του ΥΠΠΑΝ, και ευρύτερα του Κράτους. Πολλές φορές η μια εγκύκλιος να αναιρεί την άλλη. Επιστήμονες εναντίον πολιτικών, με τους δεύτερους να διεκδικούν το αλάθητο, λαμβάνοντας πρόχειρες αποφάσεις για επιστημονικά θέματα χωρίς τις συστάσεις των ειδικών αλλά ακόμα και των αρμοδίων επιτρόπων. Οι επιστημονικές γνώσεις χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν. Θα ανέμενε κανείς ότι,  για θέματα που αφορούν ανθρώπινες ζωές τουλάχιστο,  να υπήρχε περισσότερη ευαισθησία και σοβαρότητα, ιδιαίτερα όταν τα  συγκεκριμένα αυτά ζητήματα αφορούν και τα παιδιά.  

Παρατηρούμε διαχρονικά όμως, σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στο χώρο της παιδείας,  της οικονομίας αλλά και της υγείας,  να λαμβάνονται βεβιασμένες αποφάσεις, να γίνονται  ερασιτεχνικοί χειρισμοί, να δημιουργούνται τετελεσμένα που στο τέλος της ημέρας, λόγω της πολιτικής ανεπάρκειας να ζημιώνεται το ίδιο το Κράτος και κατ΄επέκταση οι ίδιοι οι πολίτες, αφού αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις ποτέ δεν αναλαμβάνουν  και την ευθύνη.

Τα τελευταία χρόνια όμως, με ιδιαίτερη ικανοποίηση, παρατηρείται  έντονη κινητικότητα από τους «αντιδραστικούς εκπαιδευτικούς», οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει πλέον τη στάση της απάθειας, αντιδρώντας έντονα σε καθετί παράλογο που επιχειρείται να επιβληθεί, ιδιαίτερα στον χώρο της παιδείας και ΟΧΙ μόνο. Πρακτικές στην ουσία που επηρεάζουν αρνητικά και την ευρύτερη κοινωνία.

Δυστυχώς, κάποιοι μεταφράζουν την αντίδραση αυτή ως ακραία συμπεριφορά. Η διεκδικητικότητα όμως είναι ικανότητα που θα έπρεπε να  υιοθετούν όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου,  εκφράζοντας ελεύθερα και ξεκάθαρα τις σκέψεις και τις απόψεις τους χωρίς κανένα ενδοιασμό. Η παθητικότητα από την άλλη,  αποδυναμώνει τόσο την ικανότητα να ακουστεί κάποιος, όσο και να γίνει σεβαστό αυτό που λέει. Συνεπώς, πολλοί άνθρωποι αισθάνονται άβολα όταν καλούνται να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, ακόμα και όταν αυτά παραβιάζονται.

Περεταίρω, διστάζουν να εκφράσουν τις ειλικρινείς τους απόψεις  και προτιμούν να παραμένουν σιωπηλοί, αμέτοχοι και αδρανείς. Βλέπουμε γύρω μας να καταπατούνται δικαιώματα, εργαζόμενοι να γίνονται θύματα εκμετάλλευσης, αλλά κανένας δεν τολμά να αντιδράσει, αντίθετα κάποιοι κατακρίνουν  αυτούς που διεκδικούν ενώ αντίθετα,  θα έπρεπε να τους μιμηθούν.

Αυτό εξάλλου επιδιώκεται από την εκάστοτε «εξουσία», ο εκφυλισμός του πολίτη σε ένα άβουλο ον, να ανέχεται τα πάντα και να παρακολουθεί αποχαυνωμένος τα επιτεύγματα της.  Από την άλλη, οι πολίτες βολεύονται με τις πελατειακές σχέσεις και παραμένουν πολιτικά απαθείς.

Οι «ακραίοι εκπαιδευτικοί» όμως, έχουν δείξει  πολλές φορές τον δρόμο, έχουν αποδείξει εμπράκτως με αγώνες, πότε στους δρόμους, άλλοτε στις δικαστικές αίθουσες,  ότι δε συμβιβάζονται με τα ασυμβίβαστα και δε διστάζουν να χρησιμοποιούν  όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτουν, ούτως ώστε να  αποτρέπουν μονομερείς ενέργειες του κράτους οι οποίες είτε επηρεάζουν αρνητικά την λειτουργία του δημόσιου σχολείου, είτε παραβιάζουν το εργασιακό τους καθεστώς, είτε αναιρούν τα συνταγματικά τους δικαιώματα. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία πολλές φορές δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα ενός αγώνα αλλά η ηθική ικανοποίηση, στοχεύοντας προς τη δικαίωση.  

 Η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση και η διεκδικητική συμπεριφορά των εκπαιδευτικών, πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για όλους τους πολίτες αυτού του τόπου, οι οποίοι πρέπει επιτέλους να απεγκλωβιστούν από τις κομματικές εξαρτήσεις και να δουν ξεκάθαρα την πραγματική εικόνα που επικρατεί σήμερα. Μια εικόνα που θα μείνει παρακαταθήκη στα παιδιά μας εάν δεν φροντίσουμε να την αλλάξουμε. Δεν είμαι σίγουρος λοιπόν αν οι εκπαιδευτικοί έχουν αποβάλει τις κομματικές τους εξαρτήσεις, αλλά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι έμαθαν να αγωνίζονται  και να διεκδικούν τα αυτονόητα.

*Αντιπρόεδρος ΔΗΚΙ Καθηγητών ΟΕΛΜΕΚ / Πρόεδρος Παγκύπριου Προσφυγικού Γραφείου ΟΕΛΜΕΚ

Πηγή: Paideia news

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΑΝΙΚΛΙΔΗ*

Έχει τόσες μέρες και τόσους μήνες, που παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην Παιδεία τούτου του τόπου, είτε ως άμεσα εμπλεκόμενοι στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι, είτε έμμεσα. Άμεσα ως συνδικαλιστές, εκπαιδευτικοί, γονείς και έμμεσα ως βιομήχανοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί κ.τ.λ.

Οι εξελίξεις αυτές στην αρχή ήταν πρωτόγνωρες, αφού δικαιολογημένα όλοι οι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι, πάθαμε ένα πρώτιστο σοκ, το οποίο διαχειριστήκαμε με αρκετή νηφαλιότητα και σοβαρότητα, αφενός ως μέλη της πολιτείας και αφετέρου ως μέλη της  κοινωνίας. Καθώς περνούσε ο καιρός, ρυθμίστηκαν τα σχολεία, εναρμονίστηκαν οι εκπαιδευτικοί και όλα προσαρμόστηκαν στην εξ αποστάσεως επικοινωνία, είτε αυτό ήταν μάθημα, είτε συνάντηση καθηγητικών συλλόγων, είτε τηλεδιασκέψεις με Υπουργούς!

Το πρώτο κύριο μέλημα και δίλημμα που προέκυψε ήταν το τί θα γινόταν περί της ύλης και των εξετάσεων της Γ΄ Λυκείου. Όλοι ανεξαιρέτως οι φορείς προσέγγισαν το θέμα με ευαισθησία, διατεθειμένοι να αναλάβουν το ρίσκο της επανόδου των μαθητών για περιορισμένο χρόνο, ώστε να προετοιμαστούν περισσότερο ψυχολογικά και βεβαίως εμπράκτως να ενημερωθούν για την εναρμόνιση της ύλης.

Παράλληλα, η διαχείριση της πανδημίας από την πολιτεία φάνηκε να αποδίδει καρπούς και κάπως έτσι ξεκίνησαν οι πρώτες φωνές για φυσική επάνοδο στην εργασία και για επανεκκίνηση της οικονομίας, πέρα από τα εύσημα! Ακούσαμε για 1^η Φάση, 2^η Φάση και 3^η Φάση επανόδου… ακούσαμε για προσεκτικά βήματα επανόδου… ακούσαμε για προσεκτικούς και ενδελεχείς σχεδιασμούς… ακούσαμε και για εναλλακτικά σενάρια (γνωστά και ως plan B). Η επάνοδος, σύμφωνα με όσα μας έλεγαν οι ειδικοί, θα έπρεπε να ήταν ελεγχόμενη και να ακολουθούσε κάποιους δείκτες, βάσει της εξέλιξης της πανδημίας και βάσει της κοινής λογικής. Οι εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας μεταβάλλονταν με τη μέρα, είτε μέσω των εγκυκλίων, είτε μέσω των απευθείας συνδέσεων με τα ΜΜΕ με κυριότερο χαρακτηριστικό τους αυτό της «Πυθίας», χαρακτηρισμός ο οποίος κυκλοφόρησε στα ΜΚΔ και παρουσιάστηκε και από μερικούς ως πλεονέκτημα του εν λόγω Υπουργού! Άλλωστε, η διπλωματική ή πολιτική γλώσσα χωράει σε έναν βαθμό και στην Παιδεία, ειδικά όταν πρόκειται για ένα ρευστό θέμα, όμως όχι στον βαθμό και με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε. Μήπως ξεχνάει ο Κύριος Υπουργός ότι όταν μιλάμε για Παιδεία, μιλάμε για ψυχές παιδιών, εκπαιδευτικών και των συγγενών όλων αυτών; Αναφέρομαι στην απόφαση για επάνοδο στα σχολεία στις 11 Μαΐου για Γ΄ Λυκείου και 21 Μαΐου για τον υπόλοιπο μαθητικό πληθυσμό!

Παραθέτω μερικά από τα εκατοντάδες ερωτήματα και προβληματισμούς των ημερών:

–     Γιατί στην αίθουσα Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων των +1000 τ.μ, σύμφωνα με Υγειονομικό Λειτουργό,  επιτρέπεται να μπουν μόνο 20 Βουλευτές;

–    Σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού (πριν το Πάσχα) ΟΛΟΙ οι μαθητές πήραν tablets. Η τηλεκπαίδευση συνεχίζεται μεν,  αλλά ΔΕΝ έχουν ΟΛΟΙ την πρόσβαση! 

–    Σύμφωνα με τις εξαγγελίες μπορεί να μην ανοίξουν τα σχολεία, αν τα επιδημιολογικά δεδομένα δεν το επιτρέψουν. Θα συνεχίσουμε για τις επόμενες 10 μέρες, αλλά και πιθανόν μέχρι τέλους με μαθητές χωρίς συσκευές;

–    Ποιος θα διδάξει τα ευπαθή παιδιά της Γ΄ Λυκείου που θα παραμείνουν σπίτι, αφού ο εκπαιδευτικός τους θα βρίσκεται σχολείο;

–     Ο/Η ευπαθής εκπαιδευτικός που δεν θα παρουσιαστεί στο σχολείο Δευτέρα 11 Μαΐου, ΔΕΝ θα διδάξει ή θα διδάξει;

–     Για πόσες διδακτικές περιόδους θα πάνε σχολείο οι μαθητές; Οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί δεν γίνεται να γνωρίζουν;

–    Γιατί για όσους διαβιώνουν στο σπίτι με ευπαθή άτομα παρατηρείται διαφοροποίηση των πρωτοκόλλων; Την ίδια στιγμή που οι μαθητές εμπίπτουν στις ευπαθείς κατηγορίες, αντιθέτως – παραδόξως – οι εκπαιδευτικοί εκπίπτουν.

–    Μεταξύ της τηλε-επαφής της 1^ης Μαΐου με την ΟΕΛΜΕΚ και της συνάντησης στο Προεδρικό στις 7 Μαΐου, αλήθεια δεν έγινε ΚΑΜΙΑ συνάντηση και διαβούλευση, αφού οι αρμόδιοι υπόσχονταν προ συνεννόηση και κοινή πορεία;

–   Ποια ήταν αναγκαιότητα της εγκυκλίου της 8^ης Μαΐου περί λειτουργίας των σχολείων για τελειόφοιτους/τες μαθητές/μαθήτριες, ΜΙΑ εργάσιμη μέρα πριν ανοίξουν τα σχολεία, αν ήταν όλα ρυθμισμένα και τακτοποιημένα; Η εν λόγω εγκύκλιος ΔΕΝ ρυθμίζει τις «τελευταίες πινελιές» αλλά θέματα ουσίας αναφορικά με Οργάνωση Σχολείου, Ειδικό Ωρολόγιο Πρόγραμμα και Φοίτηση μαθητών/τριών που έπρεπε να είχαν απαντηθεί μέρες πριν για να μπορούσαν να προετοιμαστούν τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς τους στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Τα πάντα στο πλαίσιο των πρωτοκόλλων Ασφάλειας και Υγείας.

Θα μπορούσα θα σας παραθέσω σελίδες με ερωτήματα τα οποία είμαι σίγουρος τα γνωρίζετε τα πλείστα εξ αυτών. Θεωρώ ότι υπάρχουν οργανωμένοι φορείς, λειτουργοί στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά και άτομα τα οποία θα μπορούσαν να συμβουλεύσουν τους αρμοδίους, ώστε οι αποφάσεις να ήταν τέτοιες που να μην προκαλούσαν τόση αντίδραση και συνάμα να εδράζονταν στη λογική.

Με βάση όσα γράφω, δεν επιθυμώ να θεωρηθεί ότι είμαι εξ αυτών που θα αμφισβητήσω τη γνώμη των ειδικών, αλλά τη γνώμη των πολιτικών! Με όσα διαρρέουν στα ΜΚΔ διαφαίνεται ότι οι αποφάσεις δεν ελήφθησαν συλλογικά μέσα από διαβούλευση και με βάση παιδαγωγικά κριτήρια. Επαναλαμβάνω, ότι όλοι αναγνωρίζουμε το ειδικό καθεστώς και το ρίσκο που όλοι πρόθυμα θα αναλαμβάναμε για την Γ΄ Λυκείου. Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα επανεκκίνησης της οικονομίας. Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα μερικού αποσπασματικού ή ακόμη προαιρετικού (για τους μαθητές!) ανοίγματος των σχολείων για διευκόλυνση της κατάστασης. Ο χρόνος εξαγγελίας, ο τρόπος που έγινε, τα αναπάντητα ερωτήματα που αιωρούνται κάποιους θα πλακώσουν. Τα όσα βιώνουμε δεν πείθουν. 

Εν κατακλείδι, ο «χρησμός» του τίτλου είναι απλός:

Γ΄ Λυκείου: Ουκ εξ αποστάσεως, σχολεία*

Υπόλοιποι μαθητές: Εξ αποστάσεως, ου σχολεία

*Εάν κριθεί ότι δεν είναι έτοιμα τα σχολεία τη Δευτέρα να ΑΝΑΒΛΗΘΕΙ η ημερομηνία επιστροφής, προτιμότερο το πολιτικό κόστος της 10^ης Μαΐου, παρά αυτό της 25^ης Μαΐου (14 ημέρες μετά την 11^η Μαΐου!)  

*Τέως Γ.Γ. ΟΕΛΜΕΚ

Μέλος ΚΔΣ ΟΕΛΜΕΚ- ΔΗΚΙ

Πηγή: Paideia News

ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΑΥΡΑΤΣΑΣ*

Πότε επιτέλους θα γίνουμε σύγχρονο κράτος, με Κυβερνήσεις υπεύθυνες να ασκούν εξουσία για χάρη του λαού και όχι για χάρη του κεφαλαίου.

Οι επιχειρηματίες και η ΟΕΒ έχουν υποτάξει ολοκληρωτικά την Κυβέρνηση η οποία εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές τους. Η ΟΕΒ, με επιστολές και δημόσιες παρεμβάσεις έπεισε τελικά την Κυβέρνηση ότι πρέπει εδώ και τώρα να ανοίξουν όλα τα σχολεία, ούτως ώστε να γίνει επανεκκίνηση της Οικονομίας, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινες ζωές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι  προκλητικές δηλώσεις της ΟΕΒ είχαν στόχο να επηρεάσουν τόσο τις αποφάσεις της εκάστοτε Κυβέρνησης αλλά ακόμη και τις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας. Εδώ να θυμίσω την πρόσφατη παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα, μετά από σωρεία δηλώσεων αξιωματούχων της ΟΕΒ αλλά και άλλων πολιτικών, ο οποίος έκανε τότε έκκληση σε όλους να σταματήσουν τις δημόσιες δηλώσεις, αφήνοντας το δικαστήριο απερίσπαστο στο έργο του, ενόψει της  απόφασης του Ανωτάτου δικαστηρίου  που αφορούσε τις αποκοπές μισθών των εργαζομένων. Η περίπτωση αυτή όμως δεν αφορά ούτε μισθούς, ούτε αυξήσεις, αλλά ανθρώπινες ζωές, γι’ αυτό θα περίμενε κάποιος να υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία.

Περαιτέρω, μέλος της επιστημονικής συμβουλευτική ομάδας της Κυβέρνησης, ο κ. Κωστρίκης είχε ακριβώς αντίθετη άποψη, όπως δήλωσε στα Μ.Μ.Ε, η απόφαση ήταν πολιτική και ότι ο ίδιος είχε εκπλαγεί στο άκουσμα της, για το άνοιγμα όλων των σχολείων στις 21 Μαΐου, μια απόφαση που δεν ήταν όπως είπε στον οδικό χάρτη της Κυβέρνησης. Ο κ. Κωστρίκης  έκρινε την συγκεκριμένη απόφαση πρόχειρη και βεβιασμένη, μια απόφαση που λήφθηκε αιφνιδιαστικά χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στους εμπλεκόμενους φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους.  

Μια τέτοια απόφαση λοιπόν δικαιολογημένα δημιουργεί έντονες ανησυχίες  στους γονείς, στους μαθητές αλλά και στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι βλέπουν την Κυβέρνηση να πραγματοποιεί τελικά το πείραμα της «ανοσίας της αγέλης».  Πραγματικά, δεν αξίζει σε καμία περίπτωση να πάρουμε τέτοιο μεγάλο ρίσκο για 15 μέρες φοίτησης που αναλογούν για κάθε παιδί μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς (αφού οι μαθητές θα προσέρχονται στα σχολεία εκ περιτροπής, σε ομάδες).

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι οι απόψεις των ειδικών επιστημόνων δεν λήφθηκαν καθόλου υπόψη καθώς υπερίσχυσαν οι απόψεις των «ειδικών» της ΟΕΒ. Το πείραμα αυτό όμως αφορά την υγεία όλων των πολιτών, η οικονομία μπορεί να ανακάμψει, οι ανθρώπινες ζωές όμως δεν ανακάμπτουν,  θα έπρεπε επομένως σε αυτή την περίπτωση η προτεραιότητα της Κυβέρνησης να ήταν προστασία των ανθρώπινων ζωών και όχι η προστασία του κεφαλαίου.

Ευθύνες έχουμε και εμείς, δυστυχώς με τις επιλογές μας αλλά προπάντων με την ανέχεια μας  συντηρούμε το διεφθαρμένο αυτό σύστημα. Η εξάρτηση κεφαλαίου – Κυβέρνησης είναι δικό μας δημιούργημα. Την ώρα που οι πολιτικοί πουλάνε κούφιες ελπίδες για να αντλήσουν ψήφους και να εξυπηρετήσουν το κεφάλαιο, εμείς τις αγοράζουμε και μετά γινόμαστε εισπράκτορες απογοητεύσεων. Ναι, είμαστε συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα, καθώς εμείς ουσιαστικά συντηρούμε την όποια ΟΕΒ.

*Πρόεδρος προσφυγικού γραφείου ΟΕΛΜΕΚ/Αντιπρόεδρος ΔΗΚΙ Καθηγητών

Πηγή: paideia News