Είναι και επί της ουσίας αναχρονιστικό και προπάντων αναξιοκρατικό το Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης του ΥΠΑΝ

*ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΜΑΥΡΑΤΣΑ

Η κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου σχεδίου που να είναι πιο σύγχρονο, πιο δίκαιο, αξιοκρατικό και όχι ισοπεδωτικό, είναι η διαχρονική θέση της Οργάνωσης μας.

Στα πρώτα δύο στάδια του νέου σχεδίου αξιολόγησης που μας έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής το ΥΠΑΝ, δεν πληρούνται οι πιο πάνω προϋποθέσεις, απεναντίας, εντοπίσαμε αρκετές ασάφειες, αδυναμίες, αοριστίες, υποκειμενικά κριτήρια που δίνουν τη δυνατότητα για “αλά καρτ” αξιολογήσεις και απαράδεκτες πρόνοιες που υπήρχαν σε παλαιότερα σχέδια τα οποία η Οργάνωση μας είχε απορρίψει στο παρελθόν. Ένα σχέδιο με αδιαφανείς διαδικασίες που όπως φαίνεται θα είναι χειρότερο από το υφιστάμενο, θα αυξήσει την προκατάληψη και την ευνοιοκρατία και θα δικαιώσει όσους πιστεύουν ότι “κάθε πέρσι και καλύτερα”.

Εκ πρώτης όψεως, τόσο το Α΄ στάδιο που αφορά αντικαταστάτες,  συμβασιούχους και μόνιμους επί δοκιμασία εκπαιδευτικούς,  όσο και το Β΄ στάδιο που αφορά μόνιμους εκπαιδευτικούς,  φαίνεται ότι θα λειτουργήσουν περισσότερο ως ένα αυταρχικό εργαλείο τιμωρίας των εκπαιδευτικών με μηχανιστική προσέγγιση και με αναξιοκρατικές προσεγγίσεις,  παρά ως ένα αναπτυξιακό και υποστηρικτικό εργαλείο, το οποίο να ικανοποιεί  τους παιδαγωγικούς στόχους. 

Πιο κάτω, παρουσιάζονται κάποιες πτυχές του της πρότασης που αφορά μόνιμους Εκπαιδευτικούς μέχρι την προαγωγή.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Όσον αφορά τη διαμορφωτική αξιολόγηση εισάγεται το “Πρόγραμμα Συνεχούς Επαγγελματικής Μάθησης” και θα επιτυγχάνεται με:
Α) Καταρτισμό και υλοποίηση σχεδίου δράσης ετήσιας διάρκειας
Β) Καταρτισμό και υλοποίηση ΑΤΟΜΙΚΟΥ σχεδίου δράσης διετούς διάρκειας σε επίπεδο
εκπαιδευτικού.
Ο/Η εκπαιδευτικός θα πρέπει να συμπληρώσει 50 συνολικά ώρες υποχρεωτικής επαγγελματικής μάθησης ανά διετία:

α) Κεντρικές επιμορφωτικές δράσεις.
β) Ενδοσχολική επαγγελματική μάθηση.
γ) Συνεργατικά σχήματα επαγγελματικής μάθησης (δίκτυα).

Συντονιστές υλοποίησης των προγραμμάτων θα είναι οι Β.Δ.Α και υπεύθυνοι εποπτείας της υλοποίησης θα είναι οι Διευθυντές και οι Επιθεωρητές. 

Εάν αναλογιστούμε ότι τα καθήκοντα των Β.Δ.Α και των Διευθυντών θα αυξηθούν σε μεγάλο βαθμό, πουθενά δεν αναφέρεται εάν θα αυξηθούν οι θέσεις διευθυντών και Β.Δ.Α, ή εάν θα υπάρξει μείωση διδακτικού χρόνου(στους Β.Δ.Α), προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν στα νέα επιπρόσθετα καθήκοντα.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η αριθμητική αξιολόγηση, θα αρχίζει όπως αναφέρεται στο νέο σχέδιο, όταν συμπληρωθούν (8) χρόνια υπηρεσίας (συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας σε θέση αντικαταστάτη, συμβασιούχου και επί δοκιμασία) και στη συνέχεια ανά τριετία.  Την ευθύνη για την αξιολόγηση  θα την έχουν από κοινού οι Διευθυντές και οι Επιθεωρητές. Κατά την αξιολόγηση θα λαμβάνουν πολλαπλές πηγές πληροφόρησης (παρατήρηση διδασκαλίας, προγραμματισμό, αρχείο αξιολογήσεων, εργασίες μαθητών, συνέντευξη με τους εκπαιδευτικούς, αυτοαξιολόγηση, παρακολούθηση σεμιναρίων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τις διευθύνσεις Εκπαίδευσης, άλλους φορείς κ.λ.π).

Με βάση το νέο σχέδιο, η αξιολόγηση του Επιθεωρητή θα έχει βαρύτητα 70% και του Διευθυντή 30%.  Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς της αριθμητικής αξιολόγησης, ο Επιθεωρητής και ο Διευθυντής θα πραγματοποιούν δύο επισκέψεις στην τάξη ο καθένας (μία κοινή και μία χωριστά). Η πρώτη επίσκεψη θα πραγματοποιείται μεταξύ Οκτωβρίου και Ιανουαρίου και η δεύτερη μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου.

Κατά τη διάρκεια της παρατήρησης στη τάξη, ο Επιθεωρητής και ο Διευθυντής θα συμπληρώνουν Έντυπο Αξιολόγησης Μόνιμων Εκπαιδευτικών με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Έπειτα, ο Επιθεωρητής και ο Διευθυντής θα συντάσσουν ξεχωριστά δύο εκθέσεις Αξιολόγησης Εκπαιδευτικού: Μία Ενδιάμεση Έκθεση, μετά την πρώτη επίσκεψη και μία τελική έκθεση, μετά τη δεύτερη επίσκεψη. Κάθε έκθεση θα έχει βαρύτητα 50% επί της συνολικής βαθμολογίας.

Οι μόνιμοι Εκπαιδευτικοί θα αξιολογούνται με βάση συγκεκριμένων κριτηρίων στους ακόλουθους τέσσερεις τομείς:

ΤΟΜΕΑΣ 1 ( Βαρύτητα 20%)

Επαγγελματική Γνώση και Ανάπτυξη

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

1.1  Επιδεικνύει γνώση του Αναλυτικού Προγράμματος στο/α γνωστικό/ά αντικείμενο/α που διδάσκει.

ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ

1.2 Επιδεικνύει γνώση των παιδαγωγικών αρχών και πρακτικών στην αίθουσα διδασκαλίας και στο σχολείο.

1.3 Επιδεικνύει γνώση των χαρακτηριστικών γνωστικής και συναισθηματικής ανάπτυξης των μαθητών, προσαρμόζοντας τη διδασκαλία στο επίπεδο ανάπτυξής τους.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

1.4 Αξιοποιεί ευκαιρίες επαγγελματικής μάθησης και ανάπτυξη

ΤΟΜΕΑΣ 2 ( Βαρύτητα 40%)

Διδακτική Παιδαγωγική Επάρκεια (Θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα για τους ΜΟΝΙΜΟΥΣ Εκπαιδευτικούς)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

2.1 Διαγιγνώσκει τις βασικές-πυρηνικές γνώσεις στο μάθημα, όπως αυτές καθορίζονται στους Δείκτες Επιτυχίας και Επάρκειας και τις προαπαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες για το περιεχόμενο της διδασκαλίας και τη δραστηριοποίηση των μαθητών.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

2.2 Εφαρμόζει τους δείκτες επιτυχίας και επάρκειας, οι οποίοι απορρέουν από το Αναλυτικό Πρόγραμμα και διατηρεί ρεαλιστικές προσδοκίες για όλους τους μαθητές.

2.3 Επισημαίνει μαθητές που έχουν ανάγκη πρόσθετης υποστήριξης, προωθεί πρακτικές συμπερίληψης προς όφελος όλων.

2.4 Αναθέτει την κατάλληλη κατ’ οίκον εργασία, όπως αυτή προκύπτει από τις ανάγκες των μαθητών.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

2.5 Εμπλέκει ενεργά τους μαθητές στη μαθησιακή διαδικασία και ενθαρρύνει τη συζήτηση και διερεύνηση κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

2.6 Δημιουργεί δυναμικό μαθησιακό κλίμα αλληλεπίδρασης στην αίθουσα διδασκαλίας.

ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

2.7 Εφαρμόζει συστηματικά, διαμορφωτική και τελική αξιολόγηση για παρακολούθηση της προόδου των μαθητών.

2.8 Διατηρεί αρχείο προόδου και πληροφοριών για κάθε μαθητή ξεχωριστά και για όλους τους μαθητές ομαδικά, με σκοπό την ανατροφοδότηση και τον σχεδιασμό παρεμβάσεων.

ΤΟΜΕΑΣ 3 ( Βαρύτητα 20%)

Δεξιότητες στην Οργάνωση, διοίκηση και Επικοινωνία

3.1 Ενεργεί με κατάλληλο τρόπο για τη διασφάλιση της πειθαρχίας και της κατάλληλης επικοινωνίας με τους μαθητές.

3.2 Επιτελεί με αποτελεσματικό τρόπο τα μη διδακτικά καθήκοντα που του αναθέτονται.

3.3 Συμμετέχει ενεργά στον σχεδιασμό και υλοποίηση της δράσης για βελτίωση του έργου της σχολικής μονάδας.

3.4 Επιδεικνύει οργανωτική επάρκεια, η οποία συμβάλλει θετικά στην ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη της σχολικής μονάδας

ΤΟΜΕΑΣ 4 ( Βαρύτητα 20%)

Επαγγελματική Υπευθυνότητα και Συμπεριφορά

4.1 Είναι δεκτικός στις συνεργασίες και αξιοποιεί τις ευκαιρίες συνεργασίας για την εφαρμογή του έργου του σχολείου.

4.2 Προωθεί την ισότητα ανάμεσα στους μαθητές και επιδεικνύει σεβασμό προς τη διαφορετικότητα.

4.3 Συμβάλλει στην ανάπτυξη θετικού κλίματος στις σχέσεις ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς του σχολείου.

4.4 Συμβάλλει στην ανάπτυξη θετικού κλίματος στις σχέσεις σχολείου-οικογένειας.

Για κάθε ένα από τα πιο πάνω κριτήρια των Τομέων θα δίνεται συγκεκριμένη βαθμολογία σε κλίμακα από 1 έως 5. Η αριθμητική αξιολόγηση θα είναι αποτέλεσμα του αθροίσματος της βαθμολογίας για κάθε ένα από τα κριτήρια που περιλαμβάνονται στους τέσσερεις τομείς και στη συνέχεια θα γίνεται στάθμιση σύμφωνα με τους συντελεστές βαρύτητας. Το άθροισμα αποδίδει το 100%, επομένως η αξιολόγηση θα γίνεται με κλίμακα από το ένα (1) μέχρι το εκατό (100).

Συνεπώς, η υποκειμενικότητα των πιο πάνω κριτηρίων αξιολόγησης αποτελεί ένα από τους βασικούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε αναξιόπιστα αποτελέσματα. Όταν τα κριτήρια αφήνουν περιθώρια ερμηνείας από τους αξιολογητές, αυξάνεται η πιθανότητα να επηρεαστεί η κρίση τους από προσωπικές προτιμήσεις και να οδηγήσει σε ευνοιοκρατικές αξιολογήσεις, ανεξάρτητα από την πραγματική τους απόδοση. Σε τέτοιες περιπτώσεις η διαδικασία απομακρύνεται από τον στόχο της αντικειμενικότητας και απλά εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες. Αυξάνοντας το εύρος της βαθμολογίας σε σχέση με το υφιστάμενο σύστημα, η έλλειψη αντικειμενικών κριτηρίων θα καταστήσει τη διαδικασία ευάλωτη σε διακυμάνσεις που εξαρτώνται από την εμπειρία, τις αντιλήψεις, την αυστηρότητα, την επιείκεια και τις προκαταλήψεις του κάθε αξιολογητή.  

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ

Η αξιολόγηση του Διευθυντή θα έχει 30% βαρύτητα, επομένως ο ρόλος τους ενισχύεται σε άλλο επίπεδο, αφού εκτός από την  ήδη σημαντική διοικητική εξουσία, θα καλούνται από κοινού  πλέον με τους επιθεωρητές να αξιολογούν τους συναδέλφους τους. Εδώ τίθεται ένα σοβαρό ζήτημα. Αυτοί που έχουν προαχθεί με το παλιό και αναχρονιστικό σύστημα το οποίο έχει κριθεί ως αναξιοκρατικό, θα μετεξελιχτούν σε αξιολογητές και θα αξιολογούν το έργο άλλων εκπαιδευτικών.

Παρόλα αυτά, να σημειώσω ότι υπάρχουν άριστοι διευθυντές με ηγετικές ικανότητες, άριστη διοικητική επάρκεια, με οργανωτικές δεξιότητες, οι οποίοι εμπνέουν εμπιστοσύνη, από την άλλη όμως, υπάρχουν διευθυντές που δεν έχουν αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και οι όποιες αδυναμίες τους πιθανόν να έχουν αρνητική επίδραση στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Επιπρόσθετα, ο έντονος ανταγωνισμός καθώς και ο φόβος της αρνητικής αξιολόγησης από ένα Διευθυντή ενδεχομένως να επηρεάσει την ελευθερία απόψεων των Εκπαιδευτικών οδηγώντας τους σε “σιωπηλή υποταγή”. Όταν η διαδικασία της αξιολόγησης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κρίση των  διευθυντών, οι «καλές» και «φιλικές» σχέσεις μαζί τους πιθανόν να αντιμετωπιστούν με επιείκεια ή ακόμα και με ευνοϊκότερες αξιολογήσεις, ακόμα και αν δεν πληρούν τα ίδια κριτήρια με τους συναδέλφους τους.

ΕΠΙΤΥΧΙΑ-ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Με βάσει το προτεινόμενο σχέδιο του ΥΠΑΝ, θα περνούν με επιτυχία την αξιολόγηση όσοι συγκεντρώσουν ίσο ή μεγαλύτερο του 50% της συνολικής βαθμολογίας στους τομείς της αξίας, νοουμένου ότι η βαθμολογία του σε κάθε ένα από τους επιμέρους τομείς είναι τουλάχιστο ίση με 40% και όσοι αποτυγχάνουν θα μπαίνουν σε πρόγραμμα στήριξης, όπου θα επισημαίνονται οι αδυναμίες από τους διευθυντές και Β.Δ.Α. καθώς επίσης θα ενημερώνονται  και οι επιθεωρητές. Όπως προτείνεται στο Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης, θα διαμορφώνεται πρόγραμμα καθοδήγησης (Παρακολούθηση διδασκαλιών συναδέλφων, συναντήσεις με επιθεωρητές, παροχή υποστηρικτικού υλικού, ετοιμασία σχεδίων μαθήματος, φύλλα εργασίας, και εξεταστικά δοκίμια, και πραγματοποίηση διδασκαλιών) καθώς θα τηρείται αρχείο και θα αξιολογούνται εκ νέου.

Εάν μετά από την επαναξιολόγηση, η απόδοση τους δεν είναι ικανοποιητική θα παραπέμπονται στην ΕΕΥ με εισήγηση για λήψη μέτρων συμπεριλαμβανόμενου και του τερματισμού της εργασίας τους. Το οξύμωρο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι, το αρμόδιο σώμα για τυχόν ενστάσεις θα είναι η ΕΕΥ, δηλαδή το ίδιο σώμα το οποίο θα παίρνει την απόφαση για την απόλυση.  Αυτό θα δημιουργήσει ένα κλίμα συνεχούς πίεσης και υποτίμησης του ρόλου τους, καλλιεργώντας το αίσθημά του φόβου και της ανασφάλειας. 

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΣΩΜΑ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα, οι ενστάσεις που υποβάλλονται από εκπαιδευτικούς, εξετάζονται από δευτεροβάθμιο σώμα, συγκεκριμένα από τριμελές κλιμάκιο στο οποίο συμμετέχει και ο οικείος επιθεωρητής που έχει αξιολογήσει τον αξιολογούμενο. Με απλά λόγια, αυτός που αξιολογεί, εξετάζει και την ένσταση, κάτι που ως Οργάνωση έχουμε διαμαρτυρηθεί αρκετές φορές για αυτή την πρακτική.

Στο προτεινόμενο σχέδιο γίνεται αναφορά στη δημιουργία δευτεροβάθμιου σώματος ενστάσεων των αξιολογήσεων όπου αυτοί που θα εξετάζουν τις ενστάσεις δεν θα είναι τα ίδια πρόσωπα που θα αξιολογούν.

Συγκεκριμένα, για τη Μέση Εκπαίδευση, το ΥΠΑΝ προτείνει τη σύσταση Τριμελούς Δευτεροβάθμιου Σώματος εξέτασης των ενστάσεων στο οποίο θα συμμετέχει ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης και δύο Μέλη τα οποία μπορεί να είναι είτε Πρώτοι Λειτουργοί είτε Επιθεωρητές.

Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο, αφενός μεν, στο τριμελές κλιμάκιο δεν θα συμμετέχει ο οικείος  επιθεωρητής που αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς, αφετέρου, θα συμμετέχει ο εκάστοτε Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης ο οποίος είναι αυτός που έχει την άμεση εποπτεία και την ευθύνη για την αξιολόγηση των επιθεωρητών και των πρώτων λειτουργών, δηλαδή αυτών που θα απαρτίζουν το συγκεκριμένο κλιμάκιο, επομένως η άποψη του προφανώς να μονοπωλεί λόγω της σύγκρουση συμφερόντων που υπάρχει, καθώς η εξάρτηση των μελών του κλιμακίου από τον εκάστοτε Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης πιθανόν να  υπονομεύσει την αμεροληψία της διαδικασίας.  

Να θυμίσω ότι η πάγια θέση της Οργάνωσης μας, είναι η δημιουργία ανεξάρτητου Δευτεροβάθμιου Σώματος Ενστάσεων, του οποίου η σύνθεση να αποτελείται από  πρώην δικαστικό διοικητικού δικαίου, ένα ακαδημαϊκό με παιδαγωγικές γνώσεις και ένα πρώην στέλεχος του ΥΠΑΝ με παιδαγωγικές γνώσεις, ούτως ώστε, να επιτυγχάνεται η αμερόληπτη κρίση και να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια. 

Πριν από τη διεκδίκηση θέσης Προαγωγής (Πρόγραμμα 100 δ.π)

Με βάσει το προτεινόμενο σχέδιο, όσοι επιθυμούν να διεκδικήσουν θέση προαγωγής, θα συμμετέχουν σε πρόγραμμα προετοιμασίας, κάτι που είναι προαπαιτούμενο για όλες τις θέσεις προαγωγής και δεν θα γίνεται επανάληψη για κάθε μελλοντική διεκδίκηση θέσεων προαγωγής. Το πρόγραμμα συνδυάζει θεωρητική και πρακτική μορφή(δια ζώσης, εξ αποστάσεως, συνδυασμός) με διάρκεια 100 διδακτικών περιόδων και η παρακολούθηση μπορεί να γίνει εντός διετίας. Οι συμμετέχοντες αξιολογούνται με κριτήριο Επιτυχία-Αποτυχία. Σε περίπτωση αποτυχίας μπορεί ο Εκπαιδευτικός να παρακαθήσει σε επαναληπτική αξιολόγηση. Για τις θέσεις προαγωγής μέχρι τη θέση του Βοηθού Διευθυντή, προτείνεται ως ελάχιστη υπηρεσία τα 10 χρόνια. Για τις επόμενες θέσεις προαγωγής (Διευθυντής και έπειτα) προτείνεται ως ελάχιστη υπηρεσία τα 3 χρόνια.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι, δεν γίνεται καμία αναφορά για τη θέση του Β.Δ.Α, ενώ στα προηγούμενα στάδια αξιολόγησης αναφερόταν η θέση του Βοηθού Διευθυντή Α΄, τώρα  ξαφνικά εξαφανίζεται.

Με βάση τα πιο πάνω, οι εκπαιδευτικοί θα αναγκαστούν  να επιλέξουν μονοδιάστατες μεθόδους που θα τους βοηθούν απλά να “περάσουν” με επιτυχία την αξιολόγηση, στερώντας από τους μαθητές μια πιο δημιουργική και πολυδιάστατη εμπειρία μάθησης. Αντί να εστιάζονται στις ανάγκες των μαθητών, θα βρίσκονται σε ένα συνεχή αγώνα για να ανταποκριθούν σε αυστηρά και τυποποιημένα και ανούσια κριτήρια, γεγονός που θα αποδυναμώσει την αυθεντική διδασκαλία και θα στερήσει από τους μαθητές την ευκαιρία για ουσιαστική μάθηση.

Οι 50 συνολικά ώρες υποχρεωτικής επαγγελματικής μάθησης ανά διετία, το πρόγραμμα προετοιμασίας των 100 (δ.π) που καλούνται να παρακολουθήσουν και ο μεγάλος όγκος των εργασιών που καλούνται να διεκπεραιώσουν οι εκπαιδευτικοί εκτός της διδακτικής αίθουσας αφαιρείται ουσιαστικά από τον χρόνο που θα μπορούσαν να αφιερώσουν στους μαθητές και στη βελτίωση των μαθησιακών επιδόσεων. Διαδικασίες που λειτουργούν ως αντικίνητρο για τους εκπαιδευτικούς τόσο για την καινοτομία όσο και για τον αυθορμητισμό στη διδασκαλία, αποθαρρύνοντας ταυτόχρονα τη δημιουργικότητα και υπονομεύοντας την αυτονομία τους.

Εν κατακλείδι, όλα αυτά  δεν επιβαρύνουν μόνο τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους μαθητές οι οποίοι κινδυνεύουν να στερηθούν μία ζωντανή και δημιουργική εκπαιδευτική εμπειρία. Το ζήτημα δεν είναι απλά να αλλάξει το σύστημα αξιολόγησης, αλλά να γίνει πιο σύγχρονο και πιο αξιοκρατικό από το υφιστάμενο.

Το συγκεκριμένο σχέδιο αξιολόγησης δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την Οργάνωση μας και αναμένουμε από την Υπουργό Παιδείας να αφουγκραστεί τις ανησυχίες μας, να λάβει σοβαρά υπόψη τις προτάσεις και τις επιφυλάξεις της Οργάνωσης μας και να επανεξετάσει όλες τις πτυχές του Νέου Σχεδίου Αξιολόγησης με στόχο τη διασφάλιση της αμεροληψίας, της διαφάνειας, της αντικειμενικότητας, της αξιοκρατίας και όχι των εντυπώσεων.

Στην τελευταία συνάντηση που είχαμε ως ΟΕΛΜΕΚ με την Υπουργό Παιδείας, στις 20 Νοεμβρίου για το σχέδιο αξιολόγησης, δώσαμε γραπτώς τους προβληματισμούς μας και ζητήσαμε από την Υπουργό να καταθέσει ένα συνολικό σχέδιο αξιολόγησης συνοδευόμενο από το οικονομικό παράρτημα, για να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε επί της συνολικής πρότασης.

*Αντιπρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ

paideia-news

Share