ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΜΑΥΡΑΤΣΑ*
Οι παρεμβατικές συμπεριφορές της Κυβέρνησης σχετικά με τις επιφυλαχθείσες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν τις μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, δημιουργούν ένα κλίμα αμφισβήτησης στους πολίτες, παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η δικαστική εξουσία θα παραμείνει ανεπηρέαστη, ούτως ώστε να επικυρώσει ή ΟΧΙ τις πρωτόδικές αποφάσεις του διοικητικού δικαστηρίου που εκδόθηκαν στις 29 Μαρτίου 2019.
Να θυμίσω ότι το πρωτόδικο δικαστήριο αποφάσισε ότι οι νομοθεσίες που ψηφίστηκαν το 2012, για επιβολή 3% στο ταμείο συντάξεων, αποκοπές των μισθών και πάγωμα των προσαυξήσεων των δημοσίων υπαλλήλων ήταν αντισυνταγματικές. Οι νόμοι αυτοί κρίθηκαν αντισυνταγματικοί γιατί παραβίαζαν το άρθρο 23 του συντάγματος που αφορά το δικαίωμα ιδιοκτησίας.
Περεταίρω, αντί η Πολιτεία να συμμορφωθεί, προτίμησε να ασκήσει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο και έκτοτε άρχισαν οι δημόσιες παρεμβατικές δηλώσεις, οι οποίες αναφέρονταν στην επιβολή σκληρών και δραστικών μέτρων σε περίπτωση που το Ανώτατο Δικαστήριο δικαιώσει για ακόμη μια φορά τους εργαζόμενους. Αυτό που επανειλημμένα δήλωναν ότι θα επιδιώξουν να επιβάλουν ως μελλοντικό μέτρο οι Κυβερνώντες, ήταν η τροποποίηση του Συντάγματος ούτως ώστε να αναχαιτιστεί η όποια πρόνοια στο Σύνταγμα προστατεύει τους μισθούς των εργαζομένων.
Πρόσφατα, προς τιμή του ο γενικός Εισαγγελέας του Κράτους έκανε έκκληση σε όσους έκαναν δημόσιες δηλώσεις να σταματήσουν γιατί όπως είπε «Τέτοιες δηλώσεις μπορούν να θεωρηθούν ότι συνιστούν παρέμβαση ή ενδεχόμενα ασκούν πίεση επί του Δικαστηρίου που έχει επιφυλάξει την απόφαση του και πρέπει να αποφεύγονται, αφήνοντας το Δικαστήριο απερίσπαστο στο έργο του».
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, τέτοιες συμπεριφορές θα έπρεπε να αποφεύγονταν γιατί υποβαθμίζουν τη δικαστική εξουσία και δημιουργούν ένα κλίμα προκατάληψης. Οι πολίτες από την άλλη, πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να δικαιολογούν τους εκάστοτε πολιτικούς, αυτούς δηλαδή που επέλεξαν για να τους εκπροσωπούν, αυτούς που τους έταξαν προεκλογικά, αυτούς που καταστρατηγούν το ίδιο το σύνταγμα του Κράτους, αυτούς που δε σέβονται ακόμη και τις αποφάσεις των δικαστηρίων, αυτούς που τους απειλούν ότι σε περίπτωση που δικαιωθούν από το δικαστήριο, θα βρουν άλλο τρόπο να τους τα «πάρουν».
Το χειρότερο όμως είναι ότι προσπαθούν να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι «κάποιοι πεινούν» και οι δημόσιοι υπάλληλοι θέλουν και άλλα. Γίνεται μια προσπάθεια από τους «βαθύγνωμους» πολιτικούς μας, να γεμίσουν με ενοχές τους εργαζόμενους που διεκδικούν με νόμιμο τρόπο τα δικαιώματα τους.
Εάν κάποιοι πεινούν, ευθύνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και όχι οι εργαζόμενοι. Εάν κάποιοι «πεινούν», οφείλεται στις εκάστοτε κακές πολιτικές πρακτικές που αντίκεινται στα συμφέροντα του λαού και αποσαθρώνουν τον κοινωνικό ιστό. Οφείλεται στα οικονομικά σκάνδαλα, στη διασπάθιση δημόσιου χρήματος και όχι στους εργαζόμενους.
Δυστυχώς στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου κυριαρχεί η φαυλοκρατία, γιατί κάθε πολιτικός ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα του παραγκωνίζοντας το κοινό όφελος. Όλα αυτά όμως γίνονται με την ανοχή και τις ευλογίες των πολιτών. Γνωρίζουν πολύ καλά οι πολιτικάντηδες αυτού του τόπου ότι όταν θα έρθει η ώρα να ζητήσουν ξανά τη ψήφο του λαού, δε θα βρουν κανένα αδιέξοδο, γνωρίζουν ότι η αδαημοσύνη ορισμένων ανθρώπων είναι άνευ προηγουμένου, γνωρίζουν ότι οι κομματικές εξαρτήσεις είναι πολύ μεγάλες, ξέρουν ότι με ένα επόμενο παραμύθι θα μας ξεγελάσουν και πάλι και θα μας «μαντρίσουν», έτσι όπως μας έχουν συνηθίσει.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι διεκδικούν τα δικαιώματα τους με νόμιμο τρόπο και οφείλουν άπαντες να το σεβαστούν. Επομένως, οι όποιες παρεμβάσεις της Κυβέρνησης είναι τουλάχιστον πονηρές και επικίνδυνες. Πιστεύω ακράδαντα ότι τέτοιου είδους πρακτικές δε θα επηρεάσουν τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και σύντομα θα τεθεί τέρμα στις αντισυνταγματικές νομοθεσίες που ισχύουν από το 2012 μέχρι σήμερα.
*Αντιπρόεδρος ΔΗΚΙ Καθηγητών
πηγή: paideia new
ΣΧΟΛΙΑ